Rozplątanie wątków wczesnej demencji

Zmiany osobowości, zachowania i języka są cechami charakterystycznymi otępienia czołowo-skroniowego (FTD), najczęstszej postaci demencji u pacjentów w wieku poniżej 65 lat, która wiąże się z pogorszeniem stanu płatów czołowych i skroniowych mózgu. Naukowcy wiedzieli, że mniej powszechny, ochronny wariant genu o nazwie TMEM106B może spowolnić postęp choroby, a teraz mają nowy wgląd w to, w jaki sposób części białka wytwarzane przez gen TMEM106B mogą zwiększać ryzyko i powodować przyspieszenie choroby.

Uważają, że klucz może leżeć w tworzeniu włókienek, czyli małych struktur przypominających włókna wytwarzanych przez część tego białka, które czasami splątują się w mózgu w wyniku nieznanego procesu. Naukowcy zauważyli, że u większości badanych osób z otępieniem czołowo-skroniowym struktury te kumulują się, natomiast u osób z postacią doprowadzającą są one praktycznie nieobecne. Badania mogą utorować drogę do lepszych metod leczenia w przyszłości.

Zgłaszają je znaleziska W magazynie Naukowa medycyna translacyjna.

Dopiero niedawno społeczność badawcza odkryła, że ​​białko TMEM106B tworzy w mózgu te nitkowate struktury.

Naukowcy z Mayo Clinic na Florydzie wraz ze współpracownikami postanowili określić związek między strukturami TMEM106B, ochronnym wariantem genetycznym TMEM106B i otępieniem czołowo-skroniowym. Najpierw porównali czas trwania choroby u zmarłych pacjentów z otępieniem czołowo-skroniowym, którzy przekazali tkankę mózgową do Mayo Clinic Brain Bank. Odkryli, że osoby z wariantem ochronnym żyły średnio o trzy lata dłużej. Sugeruje to, że u tych pacjentów choroba postępuje wolniej.

Następnie stworzyli przeciwciało, które pozwoliło im wykryć ilość struktur włóknistych w ludzkiej tkance mózgowej.

We wszystkich przypadkach otępienia czołowo-skroniowego, które naukowcy przeanalizowali z banku mózgów – ponad 250 próbek – odkryli, że większość pacjentów miała stosunkowo wysoki poziom tych nitkowatych struktur w mózgach. Jednakże osoby posiadające jedynie profilaktyczny wariant TMEM106B miały niewiele lub nie miały go wcale. Stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy ilością struktur TMEM106B a poziomem innego patologicznego białka zwanego TDP-43, które jest silnie powiązane z FTD.

„Zaskakujące było to, że nie zaobserwowano akumulacji włókienek u osób z wariantem ochronnym. Uważamy, że prawdopodobnie ma to coś wspólnego z tym, jak TMEM106B chroni przed FTD lub zmienia przebieg choroby, ale potrzeba więcej pracy, aby to zbadać „, mówi Jordan Marks., MD. student Graduate School of Biomedical Sciences w Mayo Clinic i pierwszy autor tej pracy.

„Wierzymy również, że włókna te mogą służyć jako biomarkery pomagające lekarzom w określeniu rokowania lub ciężkości FTD”.

Naukowcy twierdzą, że odkrycia mają konsekwencje dla przyszłych badań klinicznych.

„Nasze badania dostarczają dowodów na to, że warianty genetyczne w TMEM106B są istotnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę w badanych populacjach pacjentów z FTD” – mówi dr Casey Cook, neurolog z Mayo Clinic i współautorka artykułu. „Praca sugeruje również, że nowe interwencje terapeutyczne zapobiegające gromadzeniu się splątanych, włóknistych struktur mogą pewnego dnia zmniejszyć ryzyko choroby lub spowolnić jej postęp”.

Kolejne etapy badań zespołu obejmują walidację tych odkryć w dodatkowych populacjach pacjentów objętych badaniem oraz zbadanie sieci oddziałujących białek związanych z FTD, aby zapewnić dalszy wgląd w wpływ akumulacji białka TMEM106B na chorobę.

W powiązanych Zostańopublikowane w Postęp naukiBadacze i współpracownicy Mayo Clinic odkryli nowe peptydy w mózgu i płynie mózgowo-rdzeniowym, które powstają, gdy TDP-43, również powiązany ze stwardnieniem zanikowym bocznym (ALS) lub chorobą Lou Gehriga, staje się dysfunkcyjny. Ich odkrycia mogą stanowić ramy dla opracowania testów klinicznych do pomiaru patologii TDP-43 u żywych pacjentów.