Badanie Neptune: ocena neoadiuwantowego hamowania PARP w raku prostaty z mutacją BRCA

Alicja Morgans: Cześć. Jestem bardzo podekscytowany możliwością bycia tutaj dzisiaj z dr Raną McKay, gdy rozmawiamy o prezentacji trwających badań, którą wygłosiłem na konferencji GU ASCO 2024. Jest to badanie oceniające zastosowanie inhibitorów PARP w strategii neoadjuwantowej przed prostatektomią pacjentów z rakiem prostaty. Dziękuję bardzo, że jest tu dzisiaj ze mną, doktorze McKay.

Rana McKay: Och, dziękuję bardzo, że mnie masz. Ciekawie jest porozmawiać z tobą o badaniach Neptuna.

Alicja Morgans: niesamowity. No, powiedz mi, jak wpadłeś na ten pomysł? Wiem, że nowe strategie wspomagające są Twoją pasją od wielu lat, ale dlaczego PARP? Którzy pacjenci? Skąd wziął się ten pomysł?

Rana McKay: Och, bardzo dobre pytanie. Wiemy zatem, że pacjenci z mutacjami BRCA1/2 i rakiem prostaty mają bardziej agresywną chorobę i są obarczeni zwiększonym ryzykiem nawrotu choroby i rozwoju przerzutów. Terapia neoadjuwantowa jest standardem leczenia wielu nowotworów złośliwych, w tym raka piersi, raka odbytnicy i innych rodzajów nowotworów. Przeprowadziliśmy serię badań przedoperacyjnej neoadiuwantowej terapii hormonalnej u mężczyzn z chorobą wysokiego ryzyka, wykazując w rzeczywistości, że u pewnej podgrupy pacjentów występuje korzystna odpowiedź na chorobę z całkowitą odpowiedzią chorobową lub minimalną chorobą resztkową po leczeniu. . Byliśmy także w stanie śledzić losy tych pacjentów na przestrzeni czasu i faktycznie wykazać, że w podgrupie pacjentów, u których występuje korzystna odpowiedź na chorobę, prawdopodobieństwo nawrotu choroby jest u nich bardzo niskie, a reakcja na chorobę jest zazwyczaj dobra i długi czas leczenia. -wyniki terminowe.

Wiemy, że ADT jest wysoce skuteczną metodą leczenia pacjentów z rakiem prostaty i stanowi podstawę terapii systemowej pacjentów z rakiem prostaty. Jednak osoby ze zmianami w genie BRCA mogą być oporne na leczenie hormonalne. W przypadku pacjentów z rakiem prostaty z mutacją BRCA1/2 przeprowadzono kilka badań z udziałem mCRPC, które wykazały, że osoby te żyją dłużej, gdy otrzymują inhibitor PARP. Modelem jest więc myślenie: OK, wiemy, że ci pacjenci mają bardziej agresywną chorobę. Wiemy, że udowodniliśmy, że u części pacjentów rzeczywiście można osiągnąć dobre wyniki dzięki terapii neoadjuwantowej. W tym badaniu zasadniczo zadajemy pytanie: po co czekać, aż u pacjentów rozwinie się choroba z przerzutami? Dlaczego nie zastosujemy od razu inhibitora PARP w wybranych populacjach, w których wiemy, że to leczenie jest skuteczne?

Dlatego badanie to jest przeznaczone dla pacjentów z niekorzystnym rakiem prostaty średniego lub wysokiego ryzyka, którzy mają wariant BRCA1/2 linii zarodkowej lub somatycznej. Pacjenci otrzymają sześciomiesięczną terapię neoadjuwantową olaparybem i ADT, po której nastąpi radykalna prostatektomia i będą ściśle monitorowani przed operacją, w przypadku leczenia hormonalnego i olaparybu, a także po radykalnej prostatektomii. Z seryjnym PSA i obrazowaniem w określonych punktach czasowych.

To naprawdę interesujące, ponieważ myślę, że jeśli spojrzymy na literaturę dotyczącą raka piersi, badania neoadjuwantowych inhibitorów PARP u wybranych pacjentek z zlokalizowanym lub miejscowo zaawansowanym rakiem piersi faktycznie wykazały naprawdę głęboką reakcję choroby. W badaniu talazoparybu w tym leczeniu odsetek całkowitych odpowiedzi patologicznych wyniósł 50% w tej populacji. Jest to zatem zdecydowanie obszar, w którym możemy wywrzeć duży wpływ.

Na podstawie wyników badania OlympiA, które dotyczyło stosowania adiuwantu olaparybu u pacjentek z mutacją BRCA1/2 i zlokalizowanym rakiem piersi, badanie to dało wynik pozytywny. Zatwierdzono przez FDA olaparyb jako lek uzupełniający u kobiet chorych na raka piersi. Jesteśmy więc opóźnieni w rozwoju raka prostaty o około dekadę. Mamy nadzieję, że jest to pierwsza próba spojrzenia na hamowanie PARP w warunkach lokalnych, skierowana do bardzo wybranej grupy pacjentów.

Alicja Morgans: Świetnie. Ponieważ jest to wybrana populacja, wykonanie tego w jednej instytucji z pewnością może być trudne. Czy jest to badanie wieloinstytucjonalne? A gdzie jeszcze, mniej więcej, jesteście otwarci, jeśli tak?

Rana McKay: bardzo dobry. Tak, z pewnością jest to badanie wieloinstytucjonalne koordynowane przez HCRN. Badanie jest otwarte na UCSD, MSKCC i sąsiednich satelitach, UPenn i Johns Hopkins, a my pracujemy nad włączeniem Uniwersytetu Cornell i jednej dodatkowej lokalizacji. Tym samym będzie ono otwarte w całych Stanach Zjednoczonych.

To naprawdę ważne badanie, wielkość próby jest niewielka i nie ma dużej liczby pacjentów do zapisania, więc 32 z 30 pacjentów kwalifikujących się do oceny. Myślę jednak, że badanie będzie wymagało znacznych wysiłków w zakresie badań przesiewowych. W związku z tym zaktualizowano wytyczne NCCN dotyczące pacjentów wysokiego ryzyka. Z pewnością zalecałbym wykonanie badań genetycznych linii zarodkowej u tych osób. W związku z tym konieczne byłoby zbadanie 100 pacjentów w celu znalezienia czterech lub pięciu osób, które prawdopodobnie się kwalifikują.

Alicja Morgans: Świetnie. Cóż, jeśli ktokolwiek może to zrobić, jestem pewien, że ty i twój zespół też możecie. Myślę więc, że nie możemy się tego doczekać. Jak rozumiem, to badanie jest obecnie aktywnie zarejestrowane i jestem pewien, że było reklamowane na stronie Clinicaltrials.gov?

Rana McKay: To jest poprawne. Jest otwarty i aktywnie się rejestruje. Obecnie cztery już otwarte placówki to UCSD, MSKCC, Penn i Hopkins.

Alicja Morgans: niesamowity. Zadbamy zatem o umieszczenie linku do tej strony, aby zainteresowani pacjenci i lekarze mogli uzyskać więcej informacji. Ale czy jest coś jeszcze, czym chciałbyś się podzielić na koniec?

Rana McKay: Nie, uważam, że jest to zdecydowanie badanie, w ramach którego my, jako społeczność, musimy się zjednoczyć i upewnić się, że badamy poszczególne osoby, współpracując z kolegami z onkologii i urologii. Będzie to dla nas bardzo ważne badanie, którego celem będzie wywarcie wpływu na historię naturalną raka prostaty z mutacją BRCA.

Alicja Morgans: zdecydowanie. Wiemy, że inhibitory PARP mogą być bardzo skuteczne w leczeniu raka prostaty. Wiele oświadczeń składa się z PARP i grupami PARP, co naprawdę motywuje tę sytuację. Z niecierpliwością czekamy zatem na możliwość dalszego zapisywania się na badanie, dokończenia badania i podzielenia się z nami wynikami w przyszłości. Dziękuję bardzo za poświęcony czas i specjalistyczną wiedzę.

Rana McKay: Dziękuję bardzo.