Proces mentalny, który powoduje, że odkładasz nieprzyjemne zadanie na później

Termin psychologiczny opisujący ten proces umysłowy nazywa się błędem walencyjnym i opisuje tendencję ludzi do dostosowywania się do nowych okoliczności poprzez silniejsze poleganie na swoim pozytywnym lub negatywnym nastawieniu – lub, w kontekście radzenia sobie z nieprzyjemnym zadaniem, na negatywnym lub negatywnym . Negatywny. Pozytywne wewnętrzne „sygnały” mają największą wagę w kierowaniu ostatecznym zachowaniem.

„Pytanie brzmi: kto wygra tę bitwę, jeśli rzeczywiście będą w niej elementy pozytywne i negatywne?” powiedział Russell Fazio, starszy autor i profesor psychologii na Ohio State University.

W serii badań Fazio i pierwszy autor Javier Granados Samayawa, były student studiów magisterskich na Uniwersytecie Stanowym w Ohio, odkryli powiązania między bardziej negatywnym nastawieniem a prokrastynacją. Odkryli także, że możliwe jest przesunięcie nastawienia osób silnie prokrastynujących na neutralność i odwrócenie ich tendencji do opóźniania zadania.

„Przyglądamy się rozważeniu zalet i wad, które istnieją, gdy ludzie podejmują decyzje, oraz temu, jak błąd równoważenia kształtuje ścieżkę, którą ludzie podążają” – powiedział Granados-Samayawa.

Wyniki badań opublikowano niedawno w czasopiśmie Osobowość i różnice indywidualne.

W pierwszym z trzech badań testowano scenariusz ze świata rzeczywistego: przygotowanie federalnego zeznania podatkowego.

„Zamysł jest taki, że ludzie, przynajmniej przez krótką chwilę, zadają pytanie: «Czy chcę to zrobić teraz?»” – powiedział Fazio. „I tak naprawdę istnieją pozytywne i negatywne sygnały: «Zdecydowanie nie chcę tego robić». To praca, której nienawidzę”. To sygnał negatywny. Ale jest też sygnał pozytywny: „Muszę to zrobić i będę się dobrze czuł, jeśli zrobię to dobrze”.

Próba 232 uczestników zgłosiła, czy rutynowo składali zeznania wcześniej czy później w sezonie podatkowym. Mając te dane, Fazio i Granados-Samayawa wykorzystali narzędzie badawcze do pomiaru, jak silnie uczestnicy przywiązywali wagę do pozytywnych lub negatywnych sygnałów, gdy napotkali coś nowego.

Ich analiza wykazała związek pomiędzy bardziej negatywnym nastawieniem wagowym a opóźnieniami w składaniu zeznania podatkowego.

„Odkryliśmy, że osoby, których negatywne nastawienie są silniej zinternalizowane, w większym stopniu angażują się w opóźnianie niepotrzebnych zadań” – stwierdziła Granados-Samayawa.

W drugim badaniu 147 studentów studiów licencjackich zostało objętych programem umożliwiającym im gromadzenie punktów w zamian za udział w badaniach.

Oprócz pomiaru błędu przypisania wagi uczniom, w badaniu zbadano, czy miary samokontroli uczniów wpływają na zachowania związane z zadaniami: w jaki sposób uczniowie opisali swój poziom motywacji lub zdolności do myślenia o swoich początkowych pomysłach na temat programu badawczego oraz w jaki sposób oni to robią? Co wpływa na to, czy studenci rozpoczną zaangażowanie badawcze wcześniej, czy też je opóźnią?

Wyniki pokazały, że połączenie negatywnego nastawienia do ważenia i niskiej motywacji lub deklarowanej przez siebie energii emocjonalnej w celu skutecznej samokontroli było powiązane ze studentami odkładającymi udział w programie badawczym i rozpoczynający go w dalszej części semestru.

„Pierwsze badanie wykazało podstawowy efekt ujemnego obciążenia wagowego, ale drugie badanie dostarcza pewnych niuansów” – powiedział Granados Samayawa, obecnie doktorant na Uniwersytecie Pensylwanii. „W przypadku ludzi, którzy nie myślą lub nie mogą o tym zbyt wiele myśleć, ich tendencje ważone wartościowością kierują ich zachowaniem w bardziej bezpośredni sposób. Ale jeśli ktoś jest bardziej zmotywowany i jest w stanie myśleć o tym więcej, może to sprowadzić do innych rozważań które redukują efekt odchylenia walencyjnego.” Ważenie równoważności.”

Trzecie badanie miało na celu poszukiwanie związku przyczynowego błędu ważenia walencyjnego na wykonanie lub opóźnienie zadania. Do programu badawczego w celu uzyskania zaliczeń rekrutowano studentów, którzy sami zgłaszali prokrastynację i którzy uzyskali wysokie wyniki w badaniu, stosując ujemną wagę. Następnie badacze zmanipulowali narzędzie błędu systematycznego ważenia wartościowości dla jednej grupy w sposób, który skłonił uczestników do bardziej zrównoważonego ważenia pozytywnych i negatywnych sygnałów. To przejście w stronę neutralności zmieniło zachowanie uczniów: zdobywali punkty szybciej niż grupa kontrolna, której negatywne nastawienie i niska samokontrola w wiarygodny sposób przewidywały ich opóźnienie w zdobywaniu dodatkowych punktów.

Ujemne nastawienie do ważenia może mieć również pozytywny wpływ na zachowanie. Badacze ci znaleźli również dowody na to, że negatywne nastawienie do ważenia może pomóc ludziom zachować bardziej realistyczny charakter, gdy zadają sobie pytanie, na przykład: „Czy uczyłem się wystarczająco dużo, aby przygotować się do tego testu?” Pozytywne nastawienie do ważenia może sprawić, że ludzie będą wmawiać sobie, że są przygotowani, choć tak nie jest.

„Lepiej zachować bardziej obiektywną równowagę, niż znajdować się po którejkolwiek skrajności” – powiedział Fazio. „Ale sytuacja, w której szczególne odchylenie w zakresie ważenia wartościowości może stanowić problem, będzie się różnić”.

Prace te były wspierane przez Fundację Johna Templetona oraz Radę ds. Badań Nauk Społecznych i Humanistycznych.