Czy zapłaciłbyś 99 tysięcy funtów za te buty Nike? Trampki Unboxed Recenzja | Sztuka i projektowanie

„Chodziło o to, aby być najnowszym” – mówi Koe Rodriguez ze szczoteczką do zębów w dłoni. „W ten sposób zbierałeś miód i jak zyskiwałeś szacunek od twardych kamieni. W ten sposób włożyłeś swoją grę. Chodziło o to, żeby się odświeżyć”. Historyk hip-hopu nie mówi o swoich zębach, on mówi o swoich tenisówkach.

Pojawia się Rodriguez Tylko do kopnięć, Film dokumentalny z 2005 roku o kulturze sneakersów, w którym MC wyjaśnia również swoje stresujące comiesięczne rytuały czyszczenia sznurowadeł. Obchodził się z drogocennymi koronkami, jakby były najlepszym kaszmirem, pocierając je ostrożnie między kostkami palców, następnie wyciskając wodę, ściskając ją ręcznikiem, a następnie wciskając główką rozgrzanego żelazka, aby ją rozszerzyć. jak to możliwe. Twierdzi, że „muszą być religijni”.

Posiadanie najgrubszych, świeższych koronek – i preferowanego koloru kapelusza Kangol – było kluczowe dla bycia szanowaną częścią sceny B-boyów w Nowym Jorku w latach 80-tych, film demonstruje i jest częścią nowej, obszernej wystawy w Londynie. Muzeum Designu. połączenie Trampki bez pudełkaWystawa przedstawia historię i rozwój obuwia na całym świecie, od boisk do koszykówki w Brooklynie po najnowocześniejsze laboratoria innowacji, które zasługują na wyścig kosmiczny, napędzając to, co stało się światowym przemysłem o wartości 80 miliardów dolarów rocznie.

Mimo całej przełomowej technologii stojącej za najnowszymi projektami autokarów, na końcu pojawia się opowieść o nieodpartej sile hałasu. Od ulicznego sprzedawcy Chuck taylor, Koszykarz, który w latach dwudziestych podróżował po amerykańskich szkołach średnich, ucząc piłkarskich umiejętności i promując swoje buty Converse All Star, firmie Nike, która trwała przez cztery dekady. Współpraca z Michaelem Jordanem za miliard dolarówTo wspaniała opowieść o aprobacie celebrytów, sztucznym niedoborze, współpracy w limitowanych edycjach i szczegółowych historiach, które marki projektują, aby wzbudzić emocje związane z najnowszą propozycją. Ale nie zawsze tak było.

„Popularność niektórych sneakersów była początkowo zaskoczeniem dla marek” – mówi koordynatorka Legaya Salazar. Kiedy niemieccy bracia Uday i Rudi Dassler Zaczęli robić trampki dla sportowców i ani oni, ani ich następcy nie mieli pojęcia, że ​​ich dwie firmy, Adidas i Puma, staną się kultowymi klasykami na ulicznych boiskach do koszykówki, a maty do breakdancingu w Stanach Zjednoczonych skupili się na projektowaniu dokładnej odzieży sportowej na mistrzostwa świata. i igrzyska olimpijskie, nie to, czego chcieli. Raper, który to nosił.

To może wyglądać teraz na płatną promocję, ale piosenka Run-DMC z 1986 roku jest hitem Mój adidas Urodzili się z czystej miłości do swoich nowych kopnięć (mimo że doprowadziło to do lukratywnej umowy poparcia). „Teraz adidasy, które mam dla jednego mężczyzny, to rzadkość”, śpiewali, „Mam 50 par / mam niebieski i czarny, bo uwielbiam zimno / i żółto i zielono, gdy czas jest chory. ” Wprowadzenie różnych kolorów (zapoczątkowane przez Pumę) miało kluczowe znaczenie dla przekształcenia sneakersów w poszukiwane produkty modowe. Organizacje takie jak National Basketball Association utrzymały surowe zasady dotyczące tylko białych butów, ale na ulicach jest teraz bardzo jasne, czy nadal kołyszesz kolorami ubiegłego sezonu.

Wystawa przedstawia, w jaki sposób określone marki i style zostały przyjęte i rozwinięte przez różne subkultury na całym świecie, od Tokio po Kapsztad, w nieoficjalne mundury określonych plemion. Uderzające i zaklejone taśmą pary Vansów pokazują, jak łyżwiarze przyjęli odwrotne podejście do hip-hopowej obsesji na punkcie przekradania się do nowych skrzyń: Ciężkie zużycie było czymś, czym można się chwalić. Sekcja oNie„Kultura brytyjskich kibiców piłkarskich jest pokazywana na północnym zachodzie lat 70. ubranych w pożądane ubrania Pułapki Adidas Trim But zaprojektowany, aby zachęcić ludzi w średnim wieku do uprawiania sportu w Niemczech w ramach kampanii rządowej.

Spotkać się z Cholombianus Z Monterrey w Meksyku, którzy łączą Converse All-Stars z kostiumami ozdobionymi ikonami religijnymi i maniakiem obsesyjnym Bąbelki Z Cape Flats w RPA, którzy wolą wysokie buty Nike z największymi pęcherzykami powietrza wydostającymi się z podeszew. A kto może zignorować romans z Nike Air Max, w wyniku którego Dizzee Rascal i Skepta rozpoczęli niezbędną współpracę? za Film z 2015 roku Grace Ladoga Eksploruje wszechobecność butów jako część mundurów londyńskiej sceny brudu, zwłaszcza Air Max 95, z charakterystycznymi falistymi warstwami, znanymi jako „jedna dziesiątka” – jedna z pierwszych sylwetek, które przekroczyły znak 110 funtów. Wysoki koszt był powodem do dumy.

Japonia zaczyna odgrywać kluczową rolę w transformacji tych sneakersów z codziennego streetwearu w wysokiej klasy symbol statusu, ponieważ sklepy w Tokio wspierają kulturę eksperymentalną, oferując niestandardowe makiety lokalnych projektantów. Nike co.jpFirma, czyli Team Concept Japan, po raz pierwszy rozpoczęła produkcję niewielkiej gamy ekskluzywnych linii, opracowując autokary z barwioną metodą zanurzeniową, tkaną cholewką, która później przekształciła się we flagową serię Flyknit.

Jako początkujący tenisista pamiętam, jak wędrowałem po Harajuku podczas mojej pierwszej podróży do Japonii na początku 2000 roku, wspinając się po moich zabawkach na niezliczonych półkach butów sportowych w błyszczących pastelowych kolorach, przyciągającym wzrok neonie oraz półprzezroczystym metalicznym i winylowym kolorze, który nigdy wcześniej nie miał niezrównanych tarasów Półki Foot Locker w Leeds.

„To był punkt zwrotny” – mówi Salazar. „Marki w końcu zdały sobie sprawę z tego, na czym siedzą pod koniec lat 90. i na początku 2000 r., I zaczęły współpracować z młodymi projektantami i przyspieszyć tempo wydawania rzadkich wydawnictw”. Kempingi poza sklepami przez całą noc, aby być pierwszymi w kolejce po nową wersję, stają się powszechnym zjawiskiem, a po nich następują losowania online, podczas gdy pojawienie się profesjonalnych witryn odsprzedaży, takich jak StockX i Goat, spowodowało wzrost liczby butów sportowych. W alternatywnej klasie aktywów. Para 2016 Nike Mags (Futurystyczne, samozaciskające się buty, które były noszone w ramach Back to the Future Part II w 1989 roku) są obecnie sprzedawane za 99 000 funtów. Jak powiedział opinii publicznej partner-założyciel StockX: „Może pewnego dnia zainwestujesz w Jordan Index zamiast w Dow”.

Nie jest trudno zobaczyć, jak, patrząc na to, jak trenerzy są promowani do rangi. Jedna witryna pojawia się, gdy kopnięcia platformy osiągają maksimum, jak jasnoróżowe plamy gloopy Nike Air Monarch IV Martine Rose, Wykonane przez ściśnięcie buta w rozmiarze 18 na podeszwie w rozmiarze 9 lub oburzającego buta Tom Sachs Buty Nike Mars Yard Space, Wykonane z tkaniny Vectran z poduszek powietrznych Mars Rovers. W komplecie z wybrzuszonym stuptutem wykonanym z Dyneemy, tkaniny, która twierdzi, że jest 15 razy mocniejsza niż stal.

Granica między wykonaniem artystycznym a stwierdzeniem absurdu jest cienka. Chociaż wystawa jest podzielona na dwie części – styl i wykonanie – zastanawiasz się, czy wiele „technologicznych” innowacji to tylko inne stereotypowe sztuczki, a wszystko to jest częścią karmienia habeast. Podobnie jak „część naukowa” w reklamach szamponów, sekcja poświęcona innowacjom technicznym wiernie obejmuje wszystko, od przyczepności po amortyzację, dopasowanie, stabilność, zwrot energii, śledzenie rozwoju pęcherzyków, żele, pompki powietrza, skórę bosą i wiele innych innowacyjnych urządzeń. sportowców i sprzedawać więcej butów.

Jednak w milionach jest coś, co jest wpompowywane w badania i rozwój. Po kenijskim biegaczu Eliod Kipchog został pierwszą osobą, która ukończyła maraton na dole Dwie godziny w 2019 roku, Nike ujawniło, że nosi najnowszy projekt Alphafly, który obejmuje panele z włókna węglowego w podeszwie i „kapsuły powietrzne” pod palcami. Reakcja wielu biegaczy na trampolinę wielkości buta? Powinien zostać zakazany.

Ostatnia część wystawy podkreśla moralne sumienie branży – lub ogólny brak sumienia. Obejmuje kilka marek, takich jak Veja i Satoshi Studio, które koncentrują się na przejrzystych, mniej wpływowych łańcuchach dostaw i bardziej etycznej produkcji. Są (wkrótce) buty adidas Stan Smith wykonane z Skóra grzyba, Olśniewający robot 3D zaprojektowany, aby zmniejszyć ilość odpadów, a także część powitalna dotycząca nowego pomysłu naprawienia butów sportowych zamiast wyrzucania ich na wysypisko śmieci. Prezentuje projektantów, takich jak Helen Kirkum, twórców dostosowań, w tym japońską firmę Recouture i z siedzibą w Leeds AdikoggzWszyscy są oddani recyklingowi, odnowie i sprawieniu, że trenerzy, których już posiadamy, wytrzymają dłużej.

Kiedy się tego nauczysz Produkcja tenisówek odpowiada za 1,4% wszystkich globalnych emisji gazów cieplarnianych (W porównaniu do 2,5% w przypadku podróży lotniczych) emitują taką samą ilość dwutlenku węgla₂ 66 milionów samochodów i używając toksycznych klejów i syntetycznych pianek, jest jasne, co musimy zrobić. Po prostu miej pod ręką szczoteczkę do zębów i przestań kupować tyle nowych par.