Rosjanka Zwonariewa odmówiła wjazdu do Polski na turniej WTA

Kilka dni temu 16-letnia Malak El Alami z Casablanki jako pierwsza Marokanka wygrała mecz singlowy na Wimbledonie, awansując do drugiej rundy losowania juniorów.

El Alami, który w tym miesiącu skończy 17 lat, zajmuje obecnie 41. miejsce w światowym rankingu ITF juniorów. Razem z rodaczką Ayą El-Aouni wygrała rundę turnieju Roland Garros Junior Doubles Championship w Paryżu kilka tygodni temu.

Al-Awni wszedł do pierwszej 30 światowych rankingów juniorów w maju, w wieku 18 lat, przygotowując się do awansu do profesjonalnego tournee.

W oddzielnych wywiadach na Wimbledonie w tym tygodniu El Alami i El Aouni zostali zapytani o swojego ulubionego gracza. Bez wahania obaj odpowiedzieli: „Anas Jaber”.

Jaber jest najbardziej utytułowanym arabskim tenisistą w historii. W zeszłym roku osiągnęła drugie miejsce na świecie po dwóch głównych finałach. 15 lipca Tunezyjczyk miał szansę zostać pierwszym urodzonym w Afryce mistrzem Wielkiego Szlema i pierwszym ze świata arabskiego.

Jabeur zawsze przypominała publiczności, że jest „w 100 procentach produktem Tunezji”, a jej sukces na światowej scenie zainspirował Lami, Aouni i niezliczone inne osoby w regionie do marzenia o pójściu w jej ślady.

Egipski Mayar Sherif osiągnął 31. miejsce w zeszłym miesiącu i po raz pierwszy został rozstawiony w turnieju Wielkiego Szlema na tegorocznym Wimbledonie. Sharif mówi, że obserwowanie, jak Jaber wspina się na szczyty tego sportu, motywuje ją do jeszcze cięższej pracy.

Nie inaczej jest w przypadku marokańskich nastolatków, którzy wyruszają we własne podróże.

„Ona jest naprawdę fajną osobą. Kiedy widzimy ją tutaj na Wimbledonie, wita się i pyta o moje mecze i wszystko” – powiedział El Lamy o Jaberze, który zna starszą siostrę El Lamy’ego, Fatimę, z ich wspólnych dni na torze juniorów.

„Pomaga widzieć, jak gracze tacy jak Ons i Mayar radzą sobie tak dobrze, ponieważ widzisz ludzi z bliskich ci krajów i kultur, którzy osiągają tak wiele wspaniałych rzeczy, podczas gdy ludzie zawsze mówią, że tenis nie jest dla nas.

Alami dodał: „Kiedy widzisz, jak robią wspaniałe rzeczy, wierzysz bardziej i motywuje cię to do ciężkiej pracy”.

Aouni błyszczy w „specjalnej grze” Jabeura i mówi, że dobrze pasuje do murawy, nawierzchni, której Marokańczycy nie są zbyt zaznajomieni i o którą walczył w tym tygodniu w zawodach juniorów.

Al-Allami i Al-Awni pochodzą z rodzin grających w tenisa.

„Zacząłem grać w Casablance, zanim sięgałem pamięcią, i zakochałem się w tym sporcie” – powiedział El Alami. „Mój tata jest trenerem, moi bracia też, więc zacząłem grać z moim bratem i zacząłem stawać się lepszy, a potem dostałem się do National Tennis Center i trenuję z nimi od zawsze. Naprawdę mam nadzieję, że dokonam wielkich rzeczy w tym sporcie. „

El Allami jest trenowana przez swojego ojca, Mokhtara i dwóch braci, Mohameda i Omara.Otrzymuje również pomoc od Marokańskiej Federacji Tenisowej, która zapewniła jej francuskiego trenera Cyrila Genevoisa, który towarzyszył jej w Wimbledonie.

Mówi, że federacja, a także Marokański Narodowy Komitet Olimpijski, dużo w nią zainwestowały, pokrywając koszty jej podróży na turnieje, zapewniając trenerów i lekarzy.

Wimbledon był pierwszym meczem, w którym El Alami rozegrał mecz na trawie. W zeszłym tygodniu nie mogła zagrać na korcie trawiastym juniorów w Roehampton z powodu opóźnień w wizie do Wielkiej Brytanii. Jednak pomimo tego, że początkowo czuła się nieswojo, jej agresywna gra pomogła jej zapewnić sobie zwycięstwo w pierwszej rundzie nad Amerykanką Anyą Murthy.

El Alami powiedziała, że ​​w ciągu ostatnich dwóch lat zyskała więcej pewności siebie, odkąd zaczęła dobrze grać przeciwko silnym przeciwnikom. Jest z natury ambitna i przemawia z pewnością siebie i mądrością wykraczającą poza jej wiek.

„Jestem osobą, która jeśli już coś robi, to chce być w tym najlepsza. Bo jeśli i tak to robię, równie dobrze mogę być najlepsza” – stwierdziła.

W Junior Billie Jean King Cup 2021 Maroko zajęło szóste miejsce i było to pierwsze miejsce dla Arabów i Afryki. Graliśmy z najlepszymi zawodnikami na świecie w swoich kategoriach, co utwierdziło nas w przekonaniu, że jesteśmy blisko i możemy z nimi konkurować.

Oprócz Jabeura, El Alami podziwia również Serenę Williams, „ponieważ ma tak agresywną grę, a jej mentalność jest naprawdę silna”, Roger Federer i Rafael Nadal, „ponieważ wszystko, co Nadal robi, jest imponujące”.

Nie zdecydowała jeszcze, czy wyjedzie na studia do Stanów Zjednoczonych i na studiach będzie grać w tenisa, czy też od razu po szkole średniej postawi na profesjonalne tournée.

„Celem jest kariera profesjonalnego tenisisty. Nie jestem przeciwny idei college’u. Więc jeśli nie odniosę dużego sukcesu w ciągu tych dwóch lat, pójdę na uniwersytet, tak jak zrobiła to Mayar, a teraz gra naprawdę dobrze „- wyjaśnił Allami, zauważając, jak Sherif wyróżniał się na Pepperdine University, zanim przeszedł do profesjonalnego toru i awansował w rankingach. „Nawet jeśli idziesz na studia i ciężko pracujesz i pamiętasz o swoich celach, dlaczego nie możesz odnieść sukcesu?”

El Allami trenuje w klubie SOC, Stade Olympique Casablancais, a po powrocie do domu mówi, że ona i El Aouny trenują razem prawie codziennie. „Myślę, że to wspaniała rzecz, ponieważ popychamy się nawzajem do robienia wielkich rzeczy, a kiedy trenujemy ze sobą każdego dnia, kiedy widzimy, że robimy coś dobrego, bardziej wierzymy w to, co możemy zrobić” – powiedziała.

Jednak niewiele jest innych na ich poziomie, a wyjazd za granicę na studia może pomóc jej dzielić kort z silniejszymi przeciwnikami.

Al-Awni zaczęła uprawiać tenis dzięki swojemu ojcu, Abdulowi Rahimowi, a obecnie jest trenowana przez swojego wuja, Hamida Abdela-Razzaqa.

Ich rodziny znały się jeszcze przed narodzinami Malaka i Ayi, co w naturalny sposób doprowadziło do tego, że para stała się dobrymi przyjaciółmi, partnerami treningowymi i członkami drużyny.

El Alami zaczynała od profesjonalnych turniejów dla ITF, ale przyznała, że ​​mentalnie wciąż musi ciężko pracować, aby osiągnąć wyniki, które wie, że może osiągnąć.

„Widzę niektórych gości, że gdybym grał z nimi w juniorach, to bym ich pokonał. Ale ponieważ gram z nimi i (myślę o tym teraz) jest to na profesjonalnej trasie, robi się trudniej.

Jeśli Alami ma możliwość porozmawiania z Jabirem lub Sharifem, dokładnie wie, o co chciałaby go zapytać.

„Zapytałem Onz, co sprawiło, że wciąż wierzy w siebie, ponieważ wygrała Roland Garros juniorów, ale nie awansowała szybko w seniorach, a potem 10 lat później dokonała wielkich rzeczy. Więc posiadanie takiej siły i odwagi jest niesamowite.”

„A Mayar, mam na myśli, chodzenie na studia i wciąż walka o swoje cele (na profesjonalnej trasie) jest niesamowite, więc chciałbym ją zapytać, jak to osiągnęła?”

Jak powiedziała kiedyś legenda Billie Jean King: „Musisz to zobaczyć”. Na szczęście dla Elami i El Aouni, Jaber, a ostatnio Cherif, oferują doskonały plan dla młodych tenisistów z Afryki Północnej i świata arabskiego, aby ich marzenia się spełniły.

-Skończyłem-