FTSE 100 Live 18 lipca: Akcje Ocado rosną pomimo strat, inflacja artykułów spożywczych Kantar spowalnia

Komentarz miasta: Szczególny przypadek brytyjskiego zażenowania związanego z inflacją

Simon English, redaktor finansowy

Zakłopotanie w miejscu pracy nie jest zwrotem, który zwykle kojarzy się z hiperbolą.

silny ból portfela Katastrofa zabijająca miejsca pracy. Być może kryzys ubóstwa.

Dla osób pracujących w Ministerstwie Skarbu i Banku Anglii zamienia się to w ekscytację graniczącą z upokorzeniem. Jutro poznamy inflację za czerwiec, przy założeniu, że miasto spadnie z 8,7% w maju do 8,3% – teraz.

(Nie oznacza to oczywiście, że rzeczy stają się tańsze, po prostu droższe wolniej.)

Zawstydzające jest to, że pomimo 13 kolejnych podwyżek stóp procentowych przez Bank Anglii, nasza inflacja utrzymuje się daleko od wielu dużych krajów i niektórych, z których normalnie moglibyśmy kpić.

W Stanach Zjednoczonych inflacja osiągnęła najniższy poziom od dwóch lat na poziomie 3%. W Japonii jest to 3,2%. Szalona wojną Rosja? 3,2%.

Brazylia zawsze ma przerąbane? również 3,2%.

Teraz w Wenezueli jest to 1200%, aw Sudanie 340%, ale myślę, że Jeremy Hunt nie zamierza podawać tego jako przykładu, że nie robimy tego naprawdę źle.

Jednym z powodów, dla których to wszystko jest tak niezręczne, jest to, że historycznie stopy inflacji w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii miały tendencję, jeśli nie podążały za sobą, to przynajmniej były z grubsza spójne.

A Bank zaczął podnosić stopy procentowe tutaj jesienią 2021 roku, na długo przed Rezerwą Federalną USA czy Europejskim Bankiem Centralnym.

Więc bierzemy jedyny lek, jaki bank wydaje się mieć od dłuższego czasu, a wyniki są jeszcze gorsze.

Być może Bank i rząd mogą zacząć sugerować, że potrzebna jest tutaj interwencja fiskalna – działanie rządu – a nie tylko kolejna dawka pijawki monetarnej.