Finały NBA: Nikola Jokic prowadzi Denver Nuggets do pierwszego mistrzostwa z fajnym Miami Heat

Latające słodycze w Denver. Nuggets przekazują trofeum mistrzostw NBA.

Te sceny, które przez dziesięciolecia wydawały się niemożliwe, a potem ostatnio zaczęły wydawać się nieuniknione, w końcu stały się rzeczywistością w poniedziałkowy wieczór (wtorek NZT).

Nuggets pokonali Miami Heat 94-89 w szalonym, brzydkim meczu nr 5, który nie zrobił nic, by wykoleić Nikolę Jokica, który uratował swoich kolegów z drużyny z 28 punktami i 16 zbiórkami w noc, w której nic innego nie działało.

Jokic zdobył Bill Russell Trophy jako MVP finałów NBA – nagroda, która z pewnością ma dla niego większe znaczenie niż dwa tytuły MVP z dwóch lat, w których zdobył je w 2021 i 22.

„Nie jesteśmy w tym dla siebie, jesteśmy w tym dla faceta obok nas” – powiedział Jokic. „I dlatego to (oznacza) coś więcej”.

Clincher Denver był wstrząsającym procesem.

Nie mogąc otrząsnąć się z upału ani napięcia kończącej się nocy, Nuggets spudłowali 20 z pierwszych 22 trójek. Tracą siedem z pierwszych 13 rzutów wolnych. Prowadzili siedmioma punktami pod koniec, zanim Jimmy Butler z Miami został zwolniony, zdobywając osiem punktów z rzędu, co dało Heat jednopunktowe prowadzenie na 2:45 przed końcem.

Butler wykonał jeszcze dwa rzuty wolne na 1:58 przed końcem, aby pomóc Miami odzyskać prowadzenie o jeden punkt. Następnie Bruce Brown otrzymał ofensywne odbicie i wskazówkę, aby dać Nuggets prowadzenie na dobre.

Tracąc o trzy z 15 sekundami do końca, Butler wygrał trójkę, ale przegapił. Brown i Kentavious Caldwell Pope wykonali po dwa rzuty wolne, aby umieścić mecz poza zasięgiem i zdobyć tytuł dla Denver.

Butler zakończył z 21 punktami.

Mimo że były brzydkie, kontynuacje były czymś, co Nuggets i ich fani wszyscy zgodzili się, że było piękne. Przy końcowym sygnale przed stadionem eksplodowały fajerwerki. Denver jest domem dla pierwszego Larry’ego O’Briena Trophy w ciągu 47 lat franczyzy w lidze.

„To było brzydkie i nie mogliśmy dostać piłki, ale zorientowaliśmy się na końcu” – powiedział Jokic. – Cieszę się, że wygraliśmy mecz.

Heat byli, jak obiecał trener Erik Spoelstra, twardą i nieustępliwą grupą. Ale strzelanie do nich też nie było świetne. Bam Adebayo zdobył 20 na Heat, ale Miami trafiło 34% z podłogi i 25% z trzech. Aż do odejścia Butlera był dwa za 13 przez osiem.

The Heat, który przetrwał przegraną w grze turniejowej i został drugim rozstawionym numerem 8, który awansował do finału, upierał się, że nie interesują go nagrody pocieszenia.

Zagrali tak, jak oczekiwali wygranej i przez chwilę w tym meczu, który bardziej opierał się na ziemi niż w powietrzu, wyglądało na to, że wygrają.

The Nuggets, którzy strzelali 37,6% z trzech razy w serii, strzelili 18% w tej serii. Popełnili 14 tur. Nawet przy strzałach ze sprzęgła Browna i Pope’a Caldwella, poszli tylko 13 na 23 z passy.

Ton gry został ustawiony na 2:51 przed końcem pierwszej kwarty, kiedy Jokic popełnił drugi faul i dołączył do Aarona Gordona wchodząc z ławki. Jeff Green i Jamal Murray, którzy zdobyli 14 punktów i 8 asyst, również dołączyli do nich.

To sprawiło, że Nuggets tymczasowo znajdowali się po obu stronach boiska do końca połowy. W jakiś sposób, po trafieniu 6,7% z trzech – najgorszej pierwszej połowy w historii finałów (minimum 10 strzałów), przegrywali tylko o siedem.

Zgodnie z osobowością Nuggets, cały czas naciskali, stając twarzą w twarz z przeciwnikiem falami i zastanawiając się, jak wygrać mecz, który był przeciwieństwem ich gatunku. Ich słodka gra przerodziła się w bójkę, ale i tak wymyślili, jak wygrać.

„Dlatego koszykówka jest tak zabawnym sportem” – powiedział Jokic. „To żywa istota. Nie możesz powiedzieć:„ To się stanie ”. Jest tak wiele czynników. Jestem po prostu szczęśliwy, że wygraliśmy mecz”.