Donanemab spowalnia spadek funkcji poznawczych i funkcjonalnych we wczesnej fazie choroby Alzheimera

Większość dyskusji na dorocznym spotkaniu Amerykańskiej Akademii Neurologii koncentrowała się na A komunikat prasowy Od Eli Lilly, który ogłosił pozytywne wyniki badania fazy III TRAILBLAZER-ALZ 2, które wykazały, że dunanimab znacznie spowolnił pogorszenie funkcji poznawczych i funkcjonalnych u osób z wczesnymi objawami choroby Alzheimera.

W tym ekskluzywnym MedPage dzisiaj Video, James Galvin, MD, MPH, z University of Miami Miller School of Medicine, wyjaśnia, co klinicyści i pacjenci powinni wiedzieć o tych obiecujących odkryciach.

Poniżej znajduje się transkrypcja jego notatek:

Było to badanie kliniczne fazy III testujące przeciwciało przeciwko białku beta-amyloidowi, które jest budulcem blaszek miażdżycowych w mózgu. Firma wydała więc komunikat prasowy, w którym ogłosiła pozytywne wyniki badań fazy 3, które wykazały znaczne spowolnienie spadku funkcji poznawczych i funkcjonalnych u osób z wczesnymi objawami choroby Alzheimera.

Używają punktu końcowego o nazwie Zintegrowana Skala Oceny Choroby Alzheimera, co jest wynikiem złożonym. Ten złożony wynik zawiera komponenty obiektywnego funkcjonowania poznawczego, takie jak to, jak ludzie radzą sobie w teście ołówkiem i papierem oraz ich czynności w życiu codziennym. Tak więc rejestruje zarówno percepcję, jak i funkcję jako wynik złożony. Wykazało to znaczne spowolnienie efektów między punktem wyjściowym a 18 miesiącami badania. To było imponujące – 35% spadek w tym głównym punkcie końcowym.

Istotne było również to, że inne drugorzędowe punkty końcowe również wykazały zmianę. Nastąpił więc spadek o 36% w klasyfikacji klinicznej demencji [CDR] Skala, która jest swego rodzaju złotym standardem w badaniach klinicznych, istnieje od ponad 18 miesięcy. Około 47% pacjentów nie wykazało zmniejszenia całkowitej liczby CDR. Jest to główna miara postępu i ciężkości choroby. Dlatego u około połowy pacjentów nie stwierdzono zmian w całkowitych CDR między wartością wyjściową a 1 rok później.

52% pacjentów zakończyło już leczenie, a 72% ukończyło 18 miesięcy leczenia. Usunęli więc tak dużo płytki nazębnej, że przestali brać lek, co jest naprawdę ważne, ponieważ we wszystkich poprzednich badaniach klinicznych nie było punktu zatrzymania leku. Zasadniczo będziesz trwać wiecznie, ale dunaimab, przynajmniej w badaniu, był tak skuteczny w usuwaniu płytki nazębnej, że kiedy powtórzono skany, nie było śladu. Tak więc faktycznie byli w stanie zatrzymać lek, co może być bardzo cenne, ponieważ może istnieć ograniczony okres czasu, w którym ludzie są leczeni.

I to jest ekscytujące, ponieważ najlepsze, co wiemy teraz o przeciwciałach monoklonalnych, to to, że kiedy zaczniesz, będą one trwały. Nie ma wyraźnego punktu zatrzymania. Ale tutaj ponownie ponad połowa, 52%, została oczyszczona w ciągu jednego roku, a 72% w ciągu 18 miesięcy. Dzięki temu nie muszą już przyjmować leków.

Nastąpił 40% spadek ich codziennych czynności. I to też jest bardzo pomocne, 39%, czyli znowu około 40%, mniejsze ryzyko przejścia do następnego etapu.

Więc połączyliśmy to wszystko razem, podstawowy typ dyskusji. Lek osiągnął swoje początkowe wyniki i miał znaczące spowolnienie spadku funkcji poznawczych i funkcjonalnych z wynikiem złożonym. wykazało znaczny spadek globalnej miary, Klinicznej Skali Oceny Demencji.

Około połowa pacjentów nigdy nie jest zmieniana. Jest to ważne, ponieważ jest to choroba zwyrodnieniowa. Połowa badanych była w stanie odstawić lek w wieku 1 roku, a 72% zaprzestało przyjmowania leku w wieku 18 miesięcy, ponieważ miały takie całkowite usunięcie blaszek miażdżycowych. Wtedy też wykazaliśmy specyficzne spowolnienie spadku funkcjonalnego i progresję do kolejnego etapu. Tak więc lek osiągnął wszystkie swoje pierwotne i drugorzędne wyniki.

Jest to ważne, ponieważ trzeba brać pod uwagę nie tylko to, co jest istotne statystycznie, ale także to, co może mieć znaczenie kliniczne dla pacjenta. A statystyki nic nie znaczą dla ludzi żyjących z tą chorobą. Co jest ważne dla pacjenta i jego rodziny, czy moja choroba zwolni? Czy będę w stanie utrzymać swoje zdolności tak długo, jak to możliwe? I jak skuteczny jest lek w dostaniu się do mózgu i robieniu tego, co powinien?

Więc tutaj mamy ludzi, którzy mają znaczne spowolnienie, połowa ludzi w ogóle się nie zmieniła. Nie przeszli do następnego etapu choroby i usunęli prawie cały amyloid w mózgu. Jest to więc niezwykle udany eksperyment.

A kiedy spojrzymy na to z perspektywy innych przeciwciał, które zostały przetestowane i wyniki zostały omówione, to, co teraz wiemy i połączymy to w szerszy obraz, to fakt, że te przeciwciała są skuteczne w dostaniu się do mózgu, czy próba zakończy się sukcesem, czy nie. Ale usunięcie amyloidu nie wystarczy, trzeba usunąć dużo amyloidu i trzeba to zrobić w dość szybkim tempie, aby uzyskać najsilniejszy efekt kliniczny.

Tak więc donanemab miał większy klirens niż lekanemab [Leqembi]to jest ASI [Alzheimer Society of Ireland] Produkt niedawno zatwierdzony przez FDA do przyspieszonego zatwierdzenia, który ma większy klirens niż aducanumab. [Aduhelm], oryginalny produkt firmy Biogen, który szybko zyskał akceptację. Wszystkie mają większy klirens niż gantenerumab, który był produktem firmy Roche Jej próba kliniczna się nie powiodła. Więc nawet jeśli usuwa amyloid, nie ma żadnego efektu klinicznego.

Można więc umieścić to na kontinuum, że trzeba usunąć pewną ilość amyloidu w określonym czasie, aby zobaczyć efekt kliniczny. Było to niezwykle pomocne, ponieważ pomaga zastanowić się, jak wyglądałaby następna generacja badań i jakie są najlepsze podejścia do zaprojektowania tego badania?

Jest to więc bardzo przydatne. To po prostu pokazuje, że można się czegoś nauczyć z udanych prób, ale można się też czegoś nauczyć ze wszystkich innych prób, ponieważ teraz wiemy, że nie chodzi tylko o usuwanie amyloidu, ale o to, ile amyloidu usuwa się, jak szybko się go usuwa i jak zdecydowanie go usuwasz. A to ma wiele wspólnego z efektami klinicznymi, które możemy zobaczyć. I znowu uważam, że jest to ogromny krok naprzód w tej dziedzinie.

Te rzeczy nie są lekarstwami, nie odwracają choroby i może się to zdarzyć lub nie, ale teraz mamy znacznie lepsze narzędzia do bardziej agresywnego leczenia chorób. Myślę, że to przygotowuje grunt pod to, jakie będzie kliniczne podejście do opieki nad osobami żyjącymi z chorobą Alzheimera.