Profil bezpieczeństwa Gusselkumabu jest zgodny z łuszczycą, PsA w wieku 5 lat

Według nowej analizy, długotrwałe stosowanie guselkumabu (TREMFYA) w leczeniu łuszczycy i/lub łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) wiązało się ze spójnymi wynikami bezpieczeństwa, podobnymi do wyników placebo w poprzednich badaniach klinicznych.

W kompleksowej ocenie wcześniej opublikowanych danych dotyczących bezpieczeństwa terapii biologicznej, badacze zgłosili niewiele lub nie zgłosili żadnych przypadków rozwoju związanej z leczeniem choroby żołądka lub infekcji u ponad 2000 leczonych pacjentów. Odkrycia, które zostały zaprezentowane w tym tygodniu na dorocznej konferencji Clinical Rheumatology (CCR) East 2023 w Destin na Florydzie, stanowią najbardziej wszechstronną analizę wyników bezpieczeństwa guselkumabu do tej pory.

Naukowcy, kierowani przez dr Bruce’a Strobera, profesora dermatologii na Yale University School of Medicine i dermatologa z Dermatology Research Center w Central Connecticut, starali się zsyntetyzować dostępne dane z fazy 2 i 3, aby zapewnić kompleksowy profil bezpieczeństwa gucelkumab w zastosowaniu leczniczym łuszczyca Inhibitor interleukiny-23 (IL-23), jak donosi Strober i wsp., został poparty danymi z późnego stadium wskazującymi na jego korzyści i bezpieczeństwo u pacjentów z łuszczycą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego oraz z aktywnym ŁZS.

Ich zintegrowana analiza obejmowała dane dotyczące bezpieczeństwa z 11 badań — 4 z nich dotyczyły łuszczycowego zapalenia stawów (Phase 2; Discovery-1; Discovery-2; COSMOS), a 7 dotyczyło łuszczycy (X-PLORE; VOYAGE 1 i 2; NAGIVATE; ORION ; ECLIPSE i STUDY). Rejestr japoński).

W badaniach dotyczących łuszczycy guselkumab podawano zwykle w postaci wstrzyknięcia podskórnego w dawce 100 mg na początku badania, w 4. tygodniu, a następnie co 8 tygodni. We wszystkich badaniach dotyczących łuszczycy, z wyjątkiem dwóch, pacjenci, którzy rozpoczęli leczenie placebo, byli przestawiani na guselkumab co 8 tygodni po 16. tygodniu. W badaniach z łuszczycowym zapaleniem stawów pacjenci otrzymujący placebo byli przestawiani na guselkumab co 4 lub 8 tygodni w 24. tygodniu.

Badacze wykorzystali dane dotyczące bezpieczeństwa podsumowane z części obserwowanych badań kontrolowanych placebo, a także do końca okresów sprawozdawczych do 5 lat u pacjentów z łuszczycą i do 2 lat u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Szukali wskaźników incydentów dla głównych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem, z korektami dotyczącymi czasu trwania obserwacji i zdarzeń na 100 pacjentolat.

W sumie Strober i współpracownicy obserwowali 10 787 pacjento-lat obserwacji dla guselkumabu – 8662 pacjentów z łuszczycą i 2125 pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Łączna liczba pacjentów leczonych guselkumabem wynosiła 4399-2891 z łuszczycą i 1508 z łuszczycowym zapaleniem stawów.

Zespół zaobserwował 281 (95% CI, 269-292) zdarzeń niepożądanych na 100 pacjento-lat wśród pacjentów leczonych guselkumabem w porównaniu z 272 (95% CI, 256-289) wśród pacjentów otrzymujących placebo w okresie placebo. Było mniej poważnych zdarzeń niepożądanych wśród pacjentów leczonych guselkumabem (5,6; 95% CI, 4,1-7,4) niż u pacjentów otrzymujących placebo (7,8; 95% CI, 5,3-11,2).

Częstość występowania poważnych infekcji (1,0; 95% CI, 0,5–2,0), nowotworów złośliwych (0,59; 95% CI, 0,19–1,37) i poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (0,35; 95% CI, 0,07–1,02) wśród pacjentów leczonych guselkumabem na 100 pacjento-lat były podobne, jeśli nie niższe, niż wskaźniki dla pacjentów otrzymujących placebo.

W danych pacjentów zebranych według okresów sprawozdawczych z badań autorzy zaobserwowali tylko 1,8 (95% CI, 1,6–2,1) zdarzeń niepożądanych prowadzących do przerwania leczenia na 100 pacjento-lat wśród pacjentów leczonych guselkumabem.

Badacze napisali, że „wskaźniki ocenianych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem pozostały stałe do końca okresu sprawozdawczego dla pacjentów leczonych guselkumabem”. „U pacjentów leczonych gosilkumabem nie zgłoszono żadnych przypadków choroby Leśniowskiego-Crohna ani wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Nie zgłoszono żadnych reakcji podobnych do choroby posurowiczej ani reakcji anafilaktycznych związanych z guselkumabem. Nie zgłoszono żadnych zakażeń oportunistycznych u żadnego z pacjentów z łuszczycą leczonych guselkumabem”.

Zespół doszedł do wniosku, że ich kompleksowa analiza dostępnych danych dotyczących bezpieczeństwa guselkumabu w późnym stadium wykazała, że ​​lek biologiczny był zdecydowanie i niezmiennie bezpieczny – nawet w porównaniu z odpowiednimi wcześniejszymi raportami.

„Częstość zdarzeń związanych z bezpieczeństwem u pacjentów leczonych guselkumabem była podobna do obserwowanej w przypadku placebo i pozostawała stabilna przez cały długoterminowy okres obserwacji” – napisali.

Bibliografia

1. ^{Strober B, Coates LC, UG, Rowland K i in. Bezpieczeństwo guselkumabu u pacjentów z łuszczycą: zintegrowana analiza 11 badań klinicznych fazy 2/3 w łuszczycy i łuszczycowym zapaleniu stawów. Referat przedstawiony na: Referat przedstawiony na: Annual Clinical Rheumatology (CCR) East Conference 2023. Destin, Floryda. 4-7 maja 2023 r.}