Związek Royal Mail oferował pracownikom 28,50 funtów tygodniowo za naciśnięcie jednego przycisku

Simon Thompson dorastał w północno-wschodnim mieście Darlington i ma miłe wspomnienia z udziału w imprezie Durham Miners w latach 70. i 80. XX wieku.

Dla wielu rodzin robotniczych doroczny obóz związkowy był – i nadal jest – ważnym wydarzeniem w kalendarzu społecznym.

„Mój dziadek był kimś [Arthur] Mówi dyrektor generalny Royal Mail.

„To było wielkie [trade] unia. Pamiętam, kiedy byłem dzieckiem, zawsze mieli imprezę Durham Miners. Ze wszystkimi znakami. Nie byłem od lat, ale dobrze to pamiętam – dodaje z lekkim chichotem.

Przekonanie wielu osób z klasy robotniczej o korzyściach płynących ze zmian to poważny biznes — a Thompson doświadczył wzrostu z pierwszej ręki.

„Mój dziadek i mój ojciec mieli trochę słabe relacje. Mój ojciec zdecydował, że chce kontynuować naukę; został księgowym. Myślę, że był pierwszym, który odszedł od tego, co myślał jego ojciec [was normal]. „

Gdy w sondażach dominowała Margaret Thatcher, polityka była o wiele bardziej drażliwym tematem.

– Kiedy odbywały się wybory powszechne, mój ojciec i dziadek nie widzieli się od miesięcy – mówi.

Cztery dekady później, po karierze obejmującej Apple, Okado i Hondę – oraz jako dyrektor generalny programu testowania i śledzenia NHS – Thompson przeżywa kolejny spór w branży. Ale daleki od bycia niewinnym młodym obserwatorem, jest absolutnie w centrum.

We wtorek 115 000 członków Związku Pracowników Komunikacji (CWU) Oczekuje się, że strajk ma wesprzeć dawnego państwowego monopolisty pocztowego. Są przeciwni reformom Do „Amazon-ify” Royal Mail Żądanie dużych podwyżek płac.

Przemawiając z centrali Royal Mail nad biurem rachunkowym w Islington w północnym Londynie, 55-latek nie chce być pociągnięty do „co jeśli” wyników głosowania.

Nie jest tajemnicą, że firma tkwiła w średniowieczu na bardzo długi czas – jak to starali się wyjaśnić poprzednicy Thompsona. Odkąd została sprywatyzowana przez koalicyjny rząd Davida Camerona w 2013 roku, losy Poczty Królewskiej były niestabilne – zwykle determinowane przez poparcie lub brak silnych związków zawodowych zdeterminowanych, by trzymać się praktyk pracowniczych z minionej epoki.

„Są rzeczy, które teraz robimy, to absolutnie [cutting] Brzeg. Są jednak inne rzeczy, kiedy spacerujesz i widzisz, że mówisz: „Och, chodź!” , on mówi.

„Podczas mojej kadencji jako dyrektor generalny nie będziemy mieli chwili na Kodak”.

Thomson nie ma na myśli tego w pozytywnym sensie. Zamiast tego zaznacza Amerykańska firma zajmująca się obrazowaniem odmówiła zaakceptowania ery cyfrowejktóry przekształcił firmę Kodak z powszechnie znanej nazwy w firmę Kant.

Ten sam los czeka Pocztę Królewską, jeśli związki dostaną to, czego chcą, mówi: „Mamy tu okazję i musimy ją wykorzystać”.

„Całe nasze wzorce dostarczania zależą od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni z wiadomościami”, mówi. „Rozpoczynamy w tym samym czasie, kończymy w tym samym czasie i robimy sześć dni w tygodniu, ale nie tego chcą nasi klienci.

„Musimy upewnić się, że mamy schemat dyżurów obejmujący siedem dni w tygodniu” – dodaje Thompson. „Potrzebujemy późniejszych godzin rozpoczęcia, abyśmy mogli otrzymać te dostawy później w ciągu dnia”.

Automatyczne, ale nie używane

Krótka wycieczka po terenie Mount Pleasant, niegdyś największej sortowni na świecie, ujawnia niektóre z zagadek praktyk pracy Royal Mail.