Jak gwiazda z miejsca urodzenia Wimbledonu, Cam Norie, jest połączona z Nową Zelandią?

Kiedy David Goffin uderza go bekhendem w siatkę, aby mu zaserwować Cameron Norrie w półfinale Wimbledonu przed ekstatyczną publicznością nr 1 w sądzieW centrali Tennis NZ w Auckland musiała być mieszanina dumy i żalu.

W końcu do 17 roku życia Nouri dumnie reprezentował Nową Zelandię – tylko po to, by zmienić lojalność na Wielką Brytanię po tym, jak nie był brany pod uwagę godne wielkiego dofinansowania.

Stało się tak pomimo tego, że Nouri znalazł się w pierwszej dziesiątce na świecie, gdy był młody i był poddawany wielkim sprawom przez byłego kapitana Pucharu Davisa, Jamesa Greenhalgha.

Czytaj więcej:
* Brytyjska opinia publiczna w końcu wzięła sobie do serca podniesionego przez Kiwi Kam Nuri podczas Wimbledonu
* Erin Rotliff spada w ćwierćfinale Wimbledonu Women’s Doubles Championship
* Nick Kyrgios zmierzy się z Rafaelem Nadalem w swoich pierwszych półfinałach Wielkiego Szlema na Wimbledonie

Nieutrzymanie Nuri – który wspiął się na 12 miejsce na świecie i Zmierzy się z Novakiem Djokoviciem o miejsce w finale na korcie centralnym Piątek (sobota czasu nowozelandzkiego) – ponownie będzie w centrum uwagi, jeśli zgodnie z oczekiwaniami powróci do nagłówka ASB Classic w Auckland na początku przyszłego roku.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o 26-letnim brytyjskim tenisiście przed największym meczem w jego rozwijającej się karierze:

Kim jest Cameron Norrie?

Urodzony w Johannesburgu 23 sierpnia 1995 roku, jako matka Walijczyka i Szkota, Norris opuścił RPA i przeniósł się do Nowej Zelandii, gdy Cameron miał trzy lata, po tym, jak włamano się do jego rodzinnego domu.

Mikrobiolodzy David i Helen Norrie byli zapalonymi graczami w squasha, a obsesja Camerona na punkcie tenisa zaczęła się, gdy miał sześć lat z napędem na przednie koła i ponownie używaną rakietą do squasha.

Wstąpił do lokalnego klubu tenisowego i szybko odkryto jego talent. W wieku jedenastu lat został wybrany do regionalnego programu tenisowego w Auckland, gdzie był trenerem Greenhalgh.

Dwa lata później Nouri grał w międzynarodowych turniejach juniorskich, reprezentując Nową Zelandię. Początkowo starał się zrobić wrażenie, nie udało mu się awansować do pierwszej rundy ani nawet wygrać seta w pierwszych trzech wydarzeniach.

Ale drugie miejsce na halowych mistrzostwach Nowej Zelandii 18 i poniżej w 2010 roku, po czym w następnym roku zdobył swój pierwszy międzynarodowy tytuł juniora, gdy Nouri w końcu zaczął odnosić pewne sukcesy na torze.

Po pokonaniu najlepszego gracza w Aotearoa, Nouri szybko szukał nowego wyzwania na torze juniorów w Europie, spędzając pięć miesięcy z dala od swojej rodziny w wieku 15 lat.

Dotarł do 10. miejsca w rankingu juniorów w marcu 2013 roku, na miesiąc przed tym, jak został wybrany do kraju, w którym urodzili się jego rodzice.

Jego ostatnim godnym uwagi występem był występ jako koiwe w ASB Classic i Junior Australian Open tego roku, gdzie został pokonany w drugiej rundzie przez Nicka Kyrgios.

Jak długo reprezentuje Nową Zelandię?

Nouri grał pod flagą Nowej Zelandii przez trzy lata, od 2010 do 2013 roku, zmieniając lojalność wobec Wielkiej Brytanii po otrzymaniu zaledwie kilku tysięcy dolarów dofinansowania z Tennis NZ.

W tym czasie jego rodzice wydali małą fortunę na sfinansowanie zagranicznych podróży jako juniora, więc pomoc obiecana przez LTA w Wielkiej Brytanii była niewątpliwie głównym czynnikiem decydującym o przeprowadzce Nouri do Londynu.

Nouri trenował – i początkowo mieszkał – w Narodowym Centrum Tenisowym LTA w Roehampton, a następnie reprezentował swój adoptowany kraj w juniorskiej loterii podczas French Open, Wimbledonu i US Open w tym roku, ale nie awansował po pierwszej rundzie .

Nie żałujesz zmiany?

Pomimo miłości do Nowej Zelandii – wciąż mówi z wyraźnym akcentem kiwi – Nouri nie żałuje zmiany.

„Myślę, że to była świetna decyzja z mojej strony, aby zostać tam i czuć się Brytyjczykiem” Nouri powiedział rzeczy w 2019 roku.

„Mój tata jest w całości Brytyjczykiem, moja mama urodziła się w Walii. To była dla mnie świetna decyzja, żeby się tam przenieść i być z najlepszymi graczami na świecie w Europie.

„Ludzie w Nowej Zelandii nadal mnie wspierają bez względu na wszystko i próbują mnie twierdzić. Więc nie sądzę, że zbytnio im to przeszkadza”.

Po co przeprowadzać się do Stanów Zjednoczonych?

Po kilku mieszanych wynikach na International Junior Tour, Nouri zdecydował się skorzystać z toru LTA College USA, aby na nowo odkryć swoją miłość do tenisa i, co najważniejsze, rozwinąć go jako osobę.

Dołączył do Texas Christian University jako student pierwszego roku w 2014 roku i rozwijał się w amerykańskim środowisku uniwersyteckim przez następne trzy lata, zdobywając prestiżowe wyróżnienia w All-American Singles Program.

Nouri był w stanie połączyć studia z tenisem, a na drugim roku w TCU zdobył swój pierwszy tytuł ITF na imprezie Futures w Mansfield w Teksasie.

W następnym roku tytuł „back-to-back” Futures i drugie miejsce na imprezie ATP Challenger Series w Kalifornii wśród 300 najlepszych na świecie dały mu impuls do zostania profesjonalistą w 2017 roku.

Jakie są jego najważniejsze osiągnięcia?

Od momentu wejścia do rankingów zawodowych pięć lat temu, Nouri powoli i stabilnie rośnie w rankingach, osiągając najwyższy poziom 10. w kwietniu tego roku.

Pod przewodnictwem argentyńskiego trenera Fakoduna Lugonesa Nouri zdobył cztery tytuły w rundzie głównej, w tym dwa tytuły w 2021 roku w imponującym okresie 12 miesięcy, w którym dotarł również do czterech innych finałów.

Zdecydowanie najsłynniejszym osiągnięciem Nuriego było jego zwycięstwo w Mistrzostwa Indian Wells MastersTenis jest znany jako nieoficjalna „piąta dyscyplina”.

Nouri walczył z seta, aby pokonać Nikoloza Basilashvili 3-6 6-4 6-1 i został pierwszym Brytyjczykiem, który zdobył upragniony tytuł.

Aż do półfinału Wimbledonu w tym tygodniu, rekord Nouriego w Wielkich Szlemach był nieco rozczarowujący. Nigdy nie przeszedł trzeciej rundy w Melbourne Park, Roland Garros czy Flushing Meadows w singlu lub deblu.

W sumie leworęczny wygrał 135 gier i przegrał 100 razy, uzyskując wskaźnik wygranych 57,4% w ATP Tour i meczach Pucharu Davisa, wygrywając około 6,35 miliona dolarów (10,3 miliona dolarów nowozelandzkich) w nagrodach pieniężnych.

Saldo tego banku dramatycznie wzrośnie, jeśli uda mu się znaleźć sposób na pokonanie Djokovica w ten weekend.