Zakażenie Omicron SARS-CoV-2 wzmacnia odporność delta u osób zaszczepionych

Wariant Omicron o ciężkim ostrym zespole oddechowym 2 (SARS-CoV‑2), zidentyfikowany po raz pierwszy w Republice Południowej Afryki i Botswanie w listopadzie 2021 r., został zgłoszony ze znaczną, ale niepełną ucieczką immunologiczną od odporności neutralizującej, która rozwinęła się w wyniku szczepienia lub wcześniejszej infekcji. Jednak stwierdzono, że osoby wzmocnione szczepionkami mają lepszą neutralizację.

Stwierdzono, że zakażenie Omicronem jest związane z mniejszą częstością występowania ciężkich zakażeń w porównaniu z innymi wariantami w Afryce Południowej. Pierwszym podgatunkiem omicron, który się pojawił, był BA.1, po którym w wielu krajach pojawił się BA.2. Jednak nie jest jasne, czy zakażenie Omicron/BA.1 będzie oddziaływać ze szczepieniem w celu ochrony przed wcześniej dominującym wariantem delta, wariantem BA.2 lub innymi wariantami.

Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie charakter temperamentu Ma na celu określenie, w jakim stopniu zakażenie Omicronem wpływa na ochronę przed innymi wariantami SARS-CoV-2 zarówno u osób zaszczepionych, jak i nieszczepionych.

Stado: Zakażenie Omicronem zwiększa odporność przeciwciał u osób zaszczepionych. Źródło obrazu: NIAID

o nauce

Badanie obejmowało izolację żywych wirusów Omicron/BA.1, Omicron/BA.2, progenitorowych, beta i delta wraz z wirusami neutralizującymi osocze od 39 uczestników z potwierdzoną diagnozą SARS-CoV-2 metodą qPCR. Uczestników pobrano na początku badania, mediana 6 dni po wystąpieniu objawów, oraz podczas cotygodniowych wizyt kontrolnych, gdzie mediana ostatniej wizyty wynosiła 23 dni od wystąpienia objawów.

Następnie przeprowadzono montaż genomu, sekwencjonowanie całego genomu oraz analizę filogenetyczną przy użyciu wirusowego RNA. Namnażanie wirusa wystąpiło w komórkach Vero E6, po czym przeprowadzono test neutralizacji żywego wirusa wraz z obliczeniem wartości testu neutralizacji redukcji stężenia (FRNT50).

Wyniki

Wyniki wykazały, że 27 z 39 uczestników wymagało hospitalizacji z powodu objawów COVID-19, 7 wymagało dodatkowego tlenu, a jeden zmarł. Piętnastu dodatkowo zaszczepionych uczestników zgłosiło zakażenie Omicron/BA.1. Spośród 15 uczestników 8 otrzymało 2 dawki Pfizer-BNT162b2, 7 otrzymało szczepionkę Johnson and Johnson Ad26.CoV2.S, podczas gdy jeden uczestnik otrzymał dawkę przypominającą drugą dawką Ad26.CoV2.S. Według doniesień mediana czasu po szczepieniu w celu zmniejszenia odporności wynosi około 139 dni. Ponadto zgłoszono, że długość pobytu w szpitalu była krótsza u zaszczepionych uczestników w porównaniu z uczestnikami nieszczepionymi.

Wyniki wykazały 13,6-krotny wzrost neutralizacji Omicron/BA.1 podczas ostatniej wizyty kontrolnej w porównaniu z wartością wyjściową u osób zaszczepionych, podczas gdy u osób nieszczepionych zaobserwowano 6-krotny wzrost. 5,7-krotny wzrost zdolności neutralizacji wobec deltawirusa zaobserwowano podczas ostatniej obserwacji w porównaniu z wartością wyjściową u zaszczepionych uczestników, podczas gdy 3,2-krotny wzrost zaobserwowano u uczestników nieszczepionych.

Stwierdzono, że neutralizacja Omicron/BA.2 była podobna do Omicron/BA.1 zarówno u osób zaszczepionych, jak i nieszczepionych, podczas gdy w przypadku innych wariantów i wirusa progenitorowego neutralizacja była wyższa niż Omicron/BA.1 u zaszczepionych uczestników i niższa niż Omicron/ BA.1 Dla uczestników nieszczepionych. Ponadto zgłoszono, że krzyżowa neutralizacja była 2,2-krotna dla Omicron/BA.1, 4,8-krotna dla Omicron/BA.2, 17,9-krotna dla wirusa przodków, 12,0-krotna dla Delta i 9,6-krotna dla Beta . Ponadto zaobserwowano 22,5-krotny spadek w równaniu Omicron/BA.1 w porównaniu z neutralizacją wirusa delta dla wszystkich próbek.

Niniejsze badanie pokazuje, że odporność hybrydowa wynikająca z zakażenia omikronem, jak również szczepienie może chronić przed ponownym zakażeniem istniejącymi wariantami, podczas gdy w przypadku osób nieszczepionych zaobserwowano bardzo niską odporność neutralizującą. Dlatego jest mało prawdopodobne, aby nieimmunizowane osoby były chronione krzyżowo przed obecnymi i nowymi wariantami SARS-CoV-2, ponieważ odporność z czasem maleje. Sugeruje to, że sama infekcja omikronem nie wystarcza do ochrony. Dlatego szczepienie powinno być prowadzone na obszarach o wysokim odsetku infekcji omikronowych w celu ochrony przed innymi wariantami.

wyznaczniki

Badanie ma pewne ograniczenia. Po pierwsze, badanie obejmuje niejednorodność w historii odporności uczestnika. Po drugie, większość uczestników była hospitalizowana, co nie jest typowe dla infekcji Omicron. Po trzecie, czasowa dynamika neutralizacji immunologicznej nie była jasna.