Polska gospodarka jest silna, ale wojna na Ukrainie budzi obawy o PKB

Szczególną chmurą wiszącą nad Polską jest inflacja. Wraz z większością Europy i nie tylko, Polska nieustannie walczyła z wysokimi cenami jeszcze przed wybuchem konfliktu.

W styczniu rząd tymczasowo obniżył podatek od wartości dodanej na gaz, żywność i benzynę, starając się powstrzymać rosnące ceny konsumpcyjne, a inflacja zasadnicza spadła w lutym do 8,5% rocznie z 9,4% w styczniu.

Jednak nowa niepewność geopolityczna i zmienność na rynkach towarowych dodatkowo zaciemniają oczekiwania inflacyjne. W notatce z zeszłego tygodnia JPMorgan powiedział, że prognozy powinny być odczytywane z szerokimi przedziałami błędów, przy czym oczekuje się, że silna presja inflacyjna utrzyma się w Polsce w ciągu najbliższych kilku miesięcy.

Peach z magazynu Capital Economics podkreślił, że w szczególności wyższe ceny towarów doprowadzą do wyższej inflacji żywności i energii, wywierając presję na realne dochody i wydatki gospodarstw domowych.

„Kiedy rządowe obniżki podatków wygasną w połowie roku, ceny energii prawdopodobnie wzrosną, pchając inflację w kierunku 12%” – powiedział zespół Emerging Europe z JPMorgan.

„Widzimy jednak bardzo dobrą okazję dla rządu do rozszerzenia swoich „tarczy antyinflacyjnych”, co może oznaczać nieco niższy CPI”.

Narodowy Bank Polski stoi teraz przed trudnym zadaniem, biorąc pod uwagę nieustanną presję inflacyjną i nowe wstrząsy cen żywności i energii, które grożą utrzymaniem cen konsumpcyjnych na wysokim poziomie do końca roku.

Jednak w połączeniu z niepewnymi perspektywami wzrostu oznacza to, że bank centralny nie może zaostrzać polityki tak agresywnie, jak normalnie.

„W normalnych okolicznościach NBU może przyjrzeć się wstrząsom podażowym i skupić się na presji popytu i przyciągania, ale ta swoboda uległa erozji w ciągu ostatnich 24 miesięcy” – powiedzieli ekonomiści JPMorgan.
„W tym momencie twardnienie nie ma żadnych wad: wspiera walutę i można go odwrócić bez utraty wiarygodności, jeśli później sytuacja nie będzie tak zła”.

W rezultacie ekonomiści uważają, że NBP prawdopodobnie pozostanie jastrzębi – preferując wyższe stopy procentowe, aby utrzymać inflację w ryzach – chociaż termin i skala przyszłych ruchów zacieśniających politykę pozostają niepewne, zależne od apetytu na ryzyko na rynku walutowym i dynamiki popytu.

„Złoty [Poland’s official currency] Odbił się od minimów, dając NBP pole manewru. Jeśli dane po stronie popytowej z marca osłabną, wzmocni to zdolność NBP do argumentowania w kierunku niedźwiedzim” – powiedział JPMorgan.

„Po uwzględnieniu tego i zakładając, że nie nastąpi masowa wyprzedaż złotówek, uważamy, że NBP będzie dążył do osiągnięcia czegoś w rodzaju szczytowej stopy procentowej na poziomie 5%, którą spodziewamy się osiągnąć w drugim kwartale 22 roku. ”

Polski bank centralny podniósł 8 marca referencyjną stopę procentową o 75 punktów bazowych do 3,5%, do najwyższego poziomu od dziewięciu lat. Była to szósta z rzędu podwyżka kluczowej stopy procentowej.