Największe badanie rejestrowe dotyczące raka dróg żółciowych omawia wyzwania związane z późną diagnozą

Zarejestrowane badanie obejmujące ponad 2200 europejskich pacjentów z rakiem dróg żółciowych wykazało, że późna diagnoza stanowi wiele wyzwań związanych z leczeniem, a rokowanie w większości przypadków pozostaje „ponure”.

Badanie opublikowane w dniu dzisiejszym Światowy dzień raka dróg żółciowych, pochodzi z 10-letniego projektu European Network for the Study of Cholangiocarcinoma, który zebrał dane z ośrodków leczenia w Austrii, Francji, Niemczech, Włoszech, Litwie, Holandii, Norwegii, Polsce, Rumunii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Dane zbierano od 2010 do 2019 roku. W badaniu było więcej mężczyzn niż kobiet (56,4% mężczyzn), a średnia wieku wyniosła 66 lat.

Chociaż rak dróg żółciowych lub rak dróg żółciowych jest nadal stosunkowo rzadki, staje się coraz bardziej powszechny, ponieważ na całym świecie wzrasta otyłość i inne czynniki ryzyka związane ze stylem życia, zwłaszcza nadużywanie alkoholu. Badanie rejestrowe podkreśliło powiązania między czynnikami stylu życia a większą częstością występowania raka dróg żółciowych i wezwało do większych wysiłków lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej w ramieniu sondującym w celu zapobiegania nowotworom.

W momencie rozpoznania 35,7% pacjentów miało wskaźnik masy ciała (BMI) 25-30 kg/m², co klasyfikuje ich jako nadwagę, a 19,4% miało BMI powyżej 30 kg/m², co sprawiało, że cierpieli na otyłość. Inne choroby współistniejące obejmowały: 22,5% pacjentów z cukrzycą, 39,9% z nadciśnieniem tętniczym; 15% cierpi na otyłość i cukrzycę.

Badanie miało na celu identyfikację podtypów raka dróg żółciowych (CCA), zdefiniowanych na podstawie lokalizacji guza. Spośród 2234 pacjentów, 1243 miało śródwątrobową (iCCA), 592 śródwątrobową (pCCA), a 399 dystalną (dCCA). Ponad połowa pacjentów biorących udział w badaniu miała już miejscowo zaawansowaną chorobę (29,4%) lub chorobę przerzutową (28,4%) w momencie rozpoznania.

Rozpoznanie iCCA wiązało się z nadwagą/otyłością i przewlekłą chorobą wątroby, w tym marskością i wirusowym zapaleniem wątroby – a ci pacjenci mieli najgorsze wyniki. Rozpoznanie pCCA powiązano z pierwotnym stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych, zapaleniem dróg żółciowych. DCCA powiązano z kamicą żółciową, kamieniami dróg żółciowych lub żółciowymi.

Najlepsze wyniki uzyskali ci, którzy byli zdolni do resekcji (50,3%), zwłaszcza jeśli operacja zakończyła się ujemnym marginesem resekcji, co oznacza brak choroby resztkowej w marginesach. W tych przypadkach mediana przeżycia całkowitego wyniosła 45,1 miesiąca. Natomiast w przypadkach, w których po operacji nastąpiła marginalna interwencja, MOS wynosił 24,7 miesiąca; Jeśli doszło do zajęcia węzłów chłonnych, MOS wynosił 23,3 miesiąca.

Wśród pacjentów z chorobą nieoperacyjną rokowanie było istotnie gorsze: mediana okresu leczenia wyniosła 10,6 miesiąca dla osób otrzymujących leczenie paliatywne, zwykle chemioterapię (26,2%), oraz 4,0 miesiące dla osób otrzymujących najlepszą opiekę podtrzymującą (20,6%).

Autorzy zwracają uwagę na różnice w obrazie klinicznym w różnych postaciach CCA. „To badanie wskazuje, że guzy okołoskórne i dystalne są wykrywane wcześniej niż zmiany wewnątrzwątrobowe, głównie dlatego, że powodują żółtaczkę zaporową na wcześniejszym etapie” – napisali, zauważając, że guzy iCCA pojawiają się we „wzorzec masy wzrostu” w Nowotwory w drugiej dwa podtypy były w większości płaskie.

Autorzy zauważają, że „przerzut do wątroby iCCA nie jest formalnie uważany za przerzut” na podstawie aktualnych wytycznych, ale że pacjenci ci mieli gorsze rokowanie co do zajęcia węzłów chłonnych, co wskazuje na potrzebę nowego kodu w wytycznych.

Badanie wykazało również, że biomarkery CEA i CA19-9 w surowicy „zwiększają się wraz z postępem choroby, potwierdzając wcześniejsze doniesienia, w których podwyższony przedoperacyjny poziom CA19-9 w surowicy pojawia się jako wskaźnik inwazji węzłów chłonnych”. Dlatego, jak piszą autorzy, przyszłe badania kliniczne można zaprojektować wokół wykorzystania tych biomarkerów do selekcji pacjentów do dalszej szczegółowej oceny stopnia zaawansowania i stratyfikacji.

Wreszcie, badanie wykazało, że niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) może być głównym czynnikiem ryzyka CCA, zarówno sam, jak i związany z otyłością. W tym badaniu 12,6% osób z iCCA „powstało na tle marskości wątroby”, związanej z infekcją wirusową, spożywaniem alkoholu lub NAFLD.

„Nasze badanie obejmujące ponad 2200 pacjentów z CCA z 11 krajów europejskich zapewnia kompleksową analizę aspektów diagnostycznych, prognostycznych i terapeutycznych złożonego krajobrazu CCA, wykazując, że CCA jest nadal diagnozowane w zaawansowanym stadium, a znaczna część Pacjentów nie otrzymują jakieś specyficzne leczenie przeciwnowotworowe, więc rokowanie jest złe.”

„W związku z tym pilnie potrzebne jest promowanie kampanii uświadamiających i programów edukacyjnych mających na celu zapobieganie czynnikom ryzyka związanym ze stylem życia oraz wdrożenie nadzoru w celu wczesnego wykrywania CCA w populacjach wysokiego ryzyka w celu zmniejszenia liczby zgonów związanych z rakiem”.

odniesienie

Sanchez Lee, Lamarca A, La Casta A, et al. Krajobraz raka dróg żółciowych w Europie: diagnostyczne, prognostyczne i terapeutyczne spostrzeżenia z rejestru ENSCCA. J Hepatol. Opublikowano online 12 lutego 2022. https://doi.org/10.1016/j.jhep.2021.12.010