Ogromna marsjańska burza piaskowa przestawia Wgląd w tryb awaryjny

Ta ilustracja przedstawia lądownik NASA Mars Insight na powierzchni Marsa. źródło: NASA

Sonda podjęła działania mające na celu oszczędzanie energii; Inżynierowie zamierzają powrócić do normalnych operacji w przyszłym tygodniu.
NASALądownik InSight jest stabilny i wysyła dane o stanie zdrowia z Mars na Ziemię po przejściu w tryb awaryjny w piątek, 7 stycznia, po dużej regionalnej burzy piaskowej, która zmniejszyła docieranie światła słonecznego do paneli słonecznych. W trybie awaryjnym statek kosmiczny zatrzymuje wszystkie funkcje poza podstawowymi.

Zespół misji ponownie połączył się z InSight 10 stycznia, stwierdzając, że jego moc jest stała i chociaż zmniejszona, jest mało prawdopodobne, aby wyczerpała baterie lądowania. Uważa się, że wyczerpane baterie spowodowały koniec łazika NASA podczas epickiej serii burz piaskowych, które okryły Czerwoną Planetę w 2018 roku.

Jeszcze przed ostatnią burzą piaskową na panelach słonecznych InSight gromadził się kurz, zmniejszając zasilanie lądownika. Używając miarki na ramieniu robota pojazdu, zespół InSight wymyślił innowacyjny sposób na zmniejszenie kurzu na jednej płycie, uzyskując wielokrotne wybuchy energii do 2021 r., ale te czynności stają się coraz trudniejsze, gdy dostępna moc maleje.

Ten portret lądownika InSight NASA jest mozaiką 14 zdjęć wykonanych 15 marca i 11 kwietnia 2019 r. — Mars misji 106 i 133 dni lub Sol — przez kamerę InSight Instrument Deployment Camera, umieszczoną na jego ramieniu robota.
Źródło: NASA/JPL-Caltech. Źródło: NASA/JPL-Caltech

Burze piaskowe mogą wpływać na panele słoneczne na dwa sposoby: Pył ogranicza filtrowanie światła słonecznego przez atmosferę, a także może gromadzić się na panelach. Pozostaje do ustalenia, czy ta burza pozostawi dodatkową warstwę kurzu na panelach słonecznych.

Obecna burza piaskowa została po raz pierwszy wykryta przez Mars Imaging Color Camera (MARCI) na pokładzie Mars Exploration Orbiter, który tworzy codzienne kolorowe mapy całej planety. Mapy te pozwalają naukowcom monitorować burze piaskowe i mogą służyć jako system wczesnego ostrzegania dla statków kosmicznych na Marsie. Zespół InSight otrzymał dane wskazujące, że regionalna burza ustąpiła.

Trąby powietrzne i wiatry z burz pyłowych pomogły z czasem oczyścić panele słoneczne, tak jak w przypadku misji Spirit i Mars Opportunity. Chociaż czujniki pogodowe InSight wykryły wiele przelatujących tornad, żadne z nich nie usunęło kurzu.

Inżynierowie InSight mają nadzieję, że w przyszłym tygodniu będą mogli wyprowadzić lądownik z trybu awaryjnego. Pozwoli to na większą elastyczność w działaniu sondy, ponieważ połączenie, które wymaga stosunkowo dużej mocy, jest ograniczone w trybie awaryjnym, aby utrzymać naładowany akumulator.

InSight wylądował na Marsie 26 listopada 2018 roku, aby zbadać wewnętrzną strukturę planety, w tym jej skorupę, płaszcz i jądro. Statek kosmiczny osiągnął swoje cele naukowe przed zakończeniem swojej głównej misji rok temu. NASA następnie przedłużyła misję na okres do dwóch lat, do grudnia 2022 r., na zalecenie niezależnego panelu przeglądowego złożonego z ekspertów z doświadczeniem w nauce, operacjach i zarządzaniu misją.

Więcej o misji

Laboratorium Napędów Odrzutowych Kieruje InSight dla Dyrekcji Misji Naukowych NASA. InSight jest częścią programu Discovery NASA, zarządzanego przez Centrum Lotów Kosmicznych Marshalla w Huntsville w stanie Alabama. Firma Lockheed Martin Space z Denver zbudowała statek kosmiczny InSight, w tym etap rejsowy i lądownik, i wspiera operacje statku kosmicznego misji.

Szereg europejskich partnerów, w tym francuskie Narodowe Centrum Badań Kosmicznych (CNES) i Niemieckie Centrum Kosmiczne (DLR), wspiera misję InSight. Narodowe Centrum Badań Kosmicznych dostarczyło NASA instrument Inner Structure Seismic Experiment (SEIS) wraz z głównym badaczem z IPGP (Instytut Fizyki Świata w Paryżu). Znaczący wkład do Wspólnego Systemu Informacji o Środowisku wniósł IPGP; Instytut Maxa Plancka ds. Badań Układu Słonecznego (MPS) w Niemczech; Szwajcarski Federalny Instytut Technologiczny (ETH Zurich) w Szwajcarii; Imperial University of London Uniwersytet Oksfordzki w Wielkiej Brytanii; i JPL. DLR dostarczyło zestaw do pomiaru przepływu ciepła i charakterystyki fizycznej (HP3), przy znaczącym udziale Centrum Badań Kosmicznych (CBK) Polskiej Akademii Nauk i Astroniki w Polsce. Centro de Astrobiology Centre (CAB) w Hiszpanii dostarczyło czujniki temperatury i wiatru.